Στατιστικά έχουν αποδειχθεί ότι τον Ιούλιο
και Αύγουστο, είναι οι μήνες των
μεγάλων πυρκαγιών!
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή συμβαίνουν οι περισσότερες και μεγαλύτερες
πυρκαγιές στην πατρίδα μας. Απέραντες εκτάσεις πρασίνου και καλλιεργειών
καταστρέφονται, ζώα της άγριας πανίδας αλλά και οικόσιτα πεθαίνουν με
βασανιστικό τρόπο.
Ακόμη και σπίτια κάποιες φορές γίνονται παρανάλωμα του πυρός, ενώ
χάνονται και ανθρώπινες ζωές !
Οι συνέπειες από το πέρασμα της φωτιάς είναι ανυπολόγιστες...
Ο άνθρωπος εξαρτάται από τα
δάση.
Το σημαντικότερο όμως κακό δεν είναι η καταστροφή τόσο των ιδιωτικών
περιουσιών, όσο η καταστροφή όλου του οικοσυστήματος!
Ο άνθρωπος αποτελεί μέρος της πανίδας του πλανήτη και στην
πραγματικότητα το "σπίτι" του είναι το φυσικό περιβάλλον μέσα στα
όρια του οποίου ζει.. τα τελευταία χιλιάδες χρόνια, γιατί πριν κι εκείνος έμενε προστατευμένος
μέσα σε φυσικές κρύπτες ή κατασκεύαζε από το φυσικά υλικά το χώρο προστασίας
του.
Κάθε ζημιά στο περιβάλλον, έχει άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του
ανθρώπου, πράγμα που δυστυχώς ακόμη δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό και σεβαστό
από τις σημερινές κοινωνίες, παρ’ ότι
έχουμε αντιμετωπίσει τις τελευταίες δεκαετίες αρκετά κρούσματα ανεξέλικτων
πυρκαγιών χάνοντας μεγάλο μέρος εκτάσεων φυσικού πλούτου δασών, καλλιεργειών
και σπάνια είδη ζώων που όλα μαζί δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στην ισορροπία
του οικολογικού συστήματος και στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη μας,
αλλάζοντας καθημερινά και χρόνο με τον χρόνο την θερμοκρασία του περιβάλλοντος,
με συνέπεια να χάνονται οι τέσσερις εποχές του χρόνου και να πηγαίνουμε από τον
χειμώνα στο καλοκαίρι , από την μια στιγμή στην άλλη.
Ενισχύουν τη βιοποικιλότητα και
το τοπίο, εμπλουτίζουν τους υπόγειους υδροφορείς µε νερό και προστατεύουν το
έδαφος. Τα δάση, είναι ο πιο σηµαντικός φυσικός πόρος της χώρας μας και µε άλλα οικοσυστήματα στην
Ευρώπη, φιλοξενούν τον µμεγαλύτερο αριθµό θηλαστικών, πουλιών, ερπετών και αμφιβίων.
Οι ευθύνες διαμοιράζονται όχι μόνο στην πολιτεία, αλλά και στον καθένα
από εμάς!
Αιτίες πάντα η ελλιπής ενημέρωση και η αδιαφορία των πολιτών.
Κανείς δεν πιστεύει ότι χωρίς να το θέλει μπορεί να γίνει αιτία να
ξεκινήσει το "κακό", ενώ αντιθέτως θα μπορούσε με την σωστή ενημέρωση
και γνώση, να αποτρέψει και να περιορίσει την όποια ζημιά.
Παρ’ ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μένει σε αστικές πόλεις και
δεν έχει τον άμεσο κίνδυνο της πυρκαγιάς, δεν παύει να μετακινείται τους θερινούς
μήνες στα προάστια πέριξ της Αττικής, όπου έχουν τις εξοχικές τους κατοικίες.
Προτείνουμε κατά το διάστημα των προηγούμενων μηνών του χρόνου που
είναι ακίνδυνοι, την δημιουργία προγραμμάτων επιμόρφωσης του πληθυσμού σε διαρκή βάση, παρότρυνσης δημιουργίας
εθελοντικών ομάδων καταρτισμένων στο έργο κατάσβεσης, βοηθητικά πάντα και ομάδες οργανωμένες για την διάσωση και
περισυλλογή των ζώων στις εστίες των πυρκαγιών σε συνεργασία με δήμους, δασαρχεία και το σώμα της πυροσβεστικής.
Πυροπροστασία λοιπόν = Πρόληψη !
Το πρώτο στάδιο και σηµαντικότερο, αποτελεσµατικότερο και το
λιγότερο δαπανηρό είναι η πρόληψη. Οι
πυρκαγιές πρέπει να προλαβαίνονται.
Το δεύτερο στάδιο αφορά την άµεση πυρανίχνευση, την έγκαιρη αναγγελία
της πυρκαγιάς και την άµεση παρέµβαση, το αργότερο σε 15΄ από την εκδήλωση της
πυρκαγιάς. Για τον σκοπό αυτόν απαιτείται ένα ικανοποιητικό δίκτυο
παρατηρητηρίων (πυροφυλακίων) κατάλληλα εξοπλισµένων µε όργανα κατόπτευσης,
πυρανίχνευσης και επικοινωνίας, επαρκώς στελεχωµένων µε εξειδικευµένο προσωπικό
και η διάθεση και διασπορά επαρκών σε αριθµό, ευκίνητων πυροσβεστικών µέσων και
οµάδων δασοκοµάντος που θα είναι σε θέση να βρίσκονται στην εστία της
εκδηλωθείσης πυρκαγιάς σε διάστημαµα µμικρότερο των 15’ το αργότερο.
Το τρίτο στάδιο αφορά τη
δασοπυρόσβεση αυτή καθαυτή.
Εάν παρ' όλες τις προσπάθειες πρόληψης και άµεσης παρέµβασης η πυρκαγιά
δεν µμπόρεσε να τεθεί υπό έλεγχο και πάρει διαστάσεις τότε αρχίζει το πλέον
δύσκολο, σύνθετο και πολυδάπανο έργο της δασοπυρόσβεσης ή καλύτερα της
αναχαίτισης της πυρκαγιάς.
Ας μείνουμε για σήμερα εδώ και της επόμενη φορά θα αναλύσουμε πως αντιμετωπίζουμε την πυρκαγιά και τα
προληπτικά μέτρα που θα πρέπει να έχουμε ως κοινωνία !
Γράφει o Αντώνης Λουκόπουλος